Өз шәкірттеріне былай деді: бір бай адам болды және оған оның мүлкін ысырап жатқаны басқарушысы туралы хабар келді;
және оны шақырып, оған: мен сен туралы не естіп тұрмын? өзіңнің басқаруыңа есеп бер, өйткені сен бұдан ары басқара алмайсың, — деді.
Сонда басқарушы өзі-өзіне былай деді: не істеуім керек? менің қожайыным үйді басқаруды алып қойды; қаза алмаймын, сұрауға ұяламын;
мен үйді басқара алмайтын кезде мені өз үйлеріме қабылдау үшін не істеу керектігін білемін.
Және, өз мырзасының борышкерлерін, әрқайсысын жеке-жеке шақырып, біріншісіне былай деді: менің қожайыныма қанша қарыздарсың?
Ол: жүз май өлшемі, — деді. Ол оған: қолхатыңды ал да, тезірек отыр, және елу деп жаз, — деді.
Содан кейін ол басқасына: сен қанша қарызсың?, - деп сұрайды. Ол: жүз бидай өлшемі, — деп жауап береді. Ол оған: қолхатыңды ал да, сексен деп жаз, — деді.
Сонда мырза, опасыздық жасаған басқарушыны мадақтады; өйткені бұл ғасырдың ұлдары өз ұрпағынан, жарық ұлдарынан гөрі ақылдырақ.
Менің саған айтарым: достарыңды әділетсіз байлықпен иелен, сонда олар сені кедей болған кезде мәңгілік панасына қабылдайды.
Күннің Інжілі
