Және Иисус Иерусалимге және ғибадатханаға кірді; және бәрін қарап шыққаннан кейін, уақыт өте келе, он екі шәкіртімен Вифанияға кірді.
Басқа күні олар Вифаниядан шыққан кезде, Оның қатты қарны ашады;
және алыстан жапырақтары жабылған інжір ағашын көріп, одан бірдеңе таба алмармын деп барады; бірақ оған келгенде жапырақтардан басқа ештеңе таппайды, өйткені інжір жинайтын уақыт әлі келген жоқ.
Және Иисус оған былай деді: енді, ешкім мәңгі сенен жеміс жемейтін болады! Және мұны Оның шәкірттері естиді.
Иерусалимге келді. Иисус ғибадатханаға кіріп, ғибадатханада сатушыларды және сатып алушыларды қуып шығара бастады; және көгершіндерді сатушылардың және айырбас жасаушылардың үстелдері мен орындық-тарын құлатады;
және қандай да бір затты ғибадатхана арқылы өткізуге рұқсат бермеді.
Және оларға былай айтып үйретті: жазылған емес пе: Менің үйім барлық халықтар үшін Дұға айту үйі деп аталмай ма? ал сендер оны қарақшылардың ордасына айналдырдыңдар.
Мұны кітапшылдар және бас дін қызметшілері естіді, және Оны қалай құртсақ екен деп амал іздеді, өйткені Одан қорықты, себебі бүкіл халық Оның іліміне таң қалды.
Кеш болған кезде Ол қаладан сыртқа шықты.
Таңертең, қасынан өтіп, інжір ағашының солып қалғанын көреді.
Және, Петр есіне түсіріп, Оған былай дейді: Равви! қара, Сен қарғыс айтқан інжір ағашы солып қалды.
Иисус жауап беріп, оларға былай дейді:
Құдайға сеніңдер, өйткені сендерге шынайы айтарым, егер кімде-кім бұл тауға айтса: тұр да теңізге құла, және өз жүрегіне күмәнданбаса, бірақ оның айтуы бойынша орындалатынына сенсе – оған не айтса да сол болады.
Күннің Інжілі
