Сол күні кешке оларға былай деді: ана жағалауға өтеміз.
Және олар халықты жіберіп, Ол қайықта болғандықтан Оны өзімен бірге алып кетті; Онымен бірге басқа қайықтар да болды.
Және үлкен дауыл көтерілді; толқындар қайыққа соғылды, тіпті ол сумен толып кетті.
Және Ол кеменің артқы жағына барып, жатып қалады. Оны оятып, Оған былай дейді: Ұстаз! Сені біздің қаза болатынымыз алаңдатпай ма?
Және тұрып, Ол желді тоқтатып, теңізге: басыл, тоқта деді. Және жел басылды, және үлкен тыныштық басталды.
Және оларға былай деді: сендер неге сонша қорқақсыңдар? сендерде сенім жоқ па?
Және олар ұлы қорқыныштан қорқып, өзара былай деді: жел мен теңіз Оған бағынатындай Сен кімсің?
Күннің Інжілі
