Бір күні Ол шәкірттерімен бірге қайыққа кіріп, оларға былай деді: Көлдің арғы жағына өтейік. Және олар сол жаққа жүзіп кетті.
Жүзу кезінде Ол ұйықтап қалады. Сол кезде көлде қатты жел көтеріліп, қатты толқындар көтеріледі және оларға қауіп төнді.
Және Оған келіп, Оны оятып: Тәлімгер! Тәлімгер! қазір қаза боламыз, — деді. Бірақ Ол орнынан тұрып, жел мен судың толқуына тыйым салды; бәрі басылып, тыныштық орнады.
Сонда Ол оларға: Сендердің сенімдерің қайда?, — деді. Олар қорқыныш пен таңданыспен бір-біріне: жел мен суды басқара алатын және Оған мойынсұнатындай бұл Кім?, — деді.
Күннің Інжілі
