Максимилиан (Марченко)

1871 жылы 30 қыркүйекте Чернигов облысы Конотопский ауданы Поповка ауылында діни қызметкердің отбасында дүниеге келген.

20-жылдардың аяғында концлагерьге 3 жылға сотталды. Соловецкий арнайы мақсаттағы лагерінде мерзімін өтеген. 1935 жылы 21 қазанда екінші рет тұтқынға алынды.

1936 жылы 8 қаңтарда КСРО НКВД жанындағы ОСО-ның қаулысымен «контрреволюциялық топтың мүшесі болды, контрреволюциялық өсек тарады» деген айыппен Қазақстанға 3 жылға жер аударылды. соғыс және Кеңес өкіметінің өлімі туралы Нилустың контрреволюциялық мазмұндағы кітабын сақтап, таратқан».

Ол Қызылорда облысының Қармақшы ауылында айдауда болып, Ташкент архиепископы Бориске (Шипулин) бағынатын дін өкілдеріне жақын болған.

1937 жылы 25 желтоқсанда Қармақшы РО НКВД тұтқындаған. 1937 жылы 25 желтоқсанда болған жауап алу кезінде монах Михаил (Марченко) контрреволюциялық әрекеттерді жасағаны үшін өз кінәсін мойындамады: «... Мен қуғында болған кезде ешқашан контрреволюциялық жұмыс жүргізген емеспін , Қармақшыда бір ғибадат үйі бар еді, мен жүйелі түрде барып, құдайға жалбарынатынмын, сонда ылғи 4-5 адам болатын, бірақ олардың арасында антисоветтік үгіт жүргізген емеспін».

Монах Михаилге (Марченкоға) «қуғын-сүргін кезінде және әлі күнге дейін Кеңес өкіметіне дұшпандық таныта отырып, ол жүйелі түрде контрреволюциялық үгіт жүргізіп, азаматтарды: «Православие дінін сақтау үшін бірігуіміз керек» дегені үшін  айыпталды.

1937 жылы 30 желтоқсанда Оңтүстік Қазақстан облысы бойынша УНКВД үштігінің мәжілісінде монах Михаил (Марченко) 58-10 бап бойынша 10 жылға мәжбүрлі еңбекпен түзеу лагерінде жазасын өтеуге кесілді.

Жазасын Алматы облысы Шамалған ауылындағы еңбекпен түзеу лагерінде өтеп, 1938 жылы сол жерде қайтыс болды.

2000 жылы Орыс Православие Шіркеуінің архиерейлік мерейтойлық кеңесінде үкіл шіркеулік құрмет үшін  Ресейдің қасиетті жаңа шейіттері мен діндарлары қатарына қосылған.