(1881 - 1937) – протоиерей, қасиетті шейіт
Еске алу күні 22 қараша (9 қараша, ескі күнт.), Ресей мен Қазақстанның жаңа шейіттер мен конфессерлер Соборларында.
1881 жылы Семей қаласында буржуазия отбасында дүниеге келген.
1905 жылы Томск діни семинариясын бітірген.
Есіл діни училищесінде студенттердің жетекшісі, тарих пәнінің мұғалімі болды.
Батыс Сібір оқу округінің Қамқоршысының бұйрығымен
1910 жылдың 1 қаңтарынан бастап Омбы бес және төрт кластық мектептеріне заң мұғалімі болып тағайындалды. Сол жылдың 2 ақпанында ол діни қызметкер болып тағайындалды.
1913 жылдың 29 қыркүйегінен бастап Семейдегі Никольск шіркеуінде қызмет етті.
1937 жылы Семей Воскресенск соборында протоиерей шенінде қызмет етті.
1937 жылы 28 тамызда ол «шіркеушілердің контрреволюциялық тыңшылық ұйымына» мүше болды деген айыппен қамауға алынды. «Протоиерей Борис Герасимовтың ісі. Семей, 1937 ж.» топтық ісіне қатысты тергеуге алынды.
Жауап алу кезінде ол мынадай куәлік берді:
«Мен контрреволюциялық ұйымның мүшесі болмадым. Бұр сұрақ бойынша жауап бере алмаймын. Мен контрреволюциялық ұйымның мүшелерін білмеймін. Контрреволюциялық мазмұндағы «Дұға» деген құжатты өзім құрастырып, тараттым. Бұл дұға күн сайын ғибадатханада оқылады. Мен бұл құжатты оқып, жазғанымды жоққа шығармаймын. Мен оны «Дұғалар» кітабынан көшіріп алдым».
1937 жылы 19 қарашада Шығыс Қазақстан облысындағы НКВД Үштігімен ату жазасына кесілді.
1937 жылы 22 қарашада түнгі сағат 2-де Семейде атылды.
1989 жылы 25 сәуірде Семей облысының прокурорымен (1937 жылғы қуғын-сүргіннен кейін) ақталды.
2000 жылы 27 желтоқсанда Қасиетті Синодтың шешімімен ол бүкіл шіркеу құрметі үшін Ресейдің қасиетті жаңа шейіттері және конфессионерлері санатына қосылған.
Қазақстан әулиелері
