Иоанн Иванович Смоличев

1889 жылы 27 қаңтарда Черниговский губерниясының Глухов ауданы, Княжичи селосында діни қызметкердің отбасында дүниеге келген. Орта білім алды, революцияға дейін Петербург теологиялық академиясында оқыды.

1919 жылы Томск қаласындағы Колчак армиясының фельдшері болды. 1919 жылдың аяғынан бастап ол Қызыл Армияда бір жыл дәрігердің көмекшісі болып жұмыс істеді.

1920-1924 жылдары педагог қызметін атқарған.

1924 жылы мамырда Глухов қаласында Глухов епископы, Чернигов епархиясының викариясы Дамаскин (Цедрик) діни қызметкер санына көтерді.

1930 жылы контрреволюциялық әрекеті үшін Чернигов қаласының НКВД-сы тұтқындап, 5 жылға  еңбекпен түзеу лагерінде жазасын өтеу кесілді.

1937 жылы 27 қазанда КСРО НКВД үштігі оны контрреволюциялық әрекеті үшін екінші рет соттап, 5 жылға  еңбекпен түзеу лагерінде жазасын өтеу кесілді.

1936 жылы 7 желтоқсанда Челябинск кезегімен Карлагқа кірді.

Ол Карлагтың Бурминск бөлімінде есепші-бухгалтер болып жұмыс істеген.

1937 жылы 14 тамызда Карлагта тұтқындалған. Ол лагерьде «контрреволюциялық әрекет» ретінде қарастырылған «лагерьде заңсыз діни қызмет жүргізді» деген айыппен қамауға алынды. Тергеушіден «Дін – халықтың апиыны» екенін білесің бе деген сұраққа ол: "Дін халықтың апиыны дегенмен келіспеймін, керісінше,  дін идеясын дұрыс түсіну адамды міндетті түрде асыл етеді дегенді сенімді айта аламын" деді.

1937 жылы 10 қыркүйекте Қарағанды ​​облысы бойынша НКВД жанындағы арнайы үштік оны ату жазасына кесті. Епископ Дамаскпен бірге өлім жазасына кесілді, белгісіз ортақ қабірге жерленген.

2000 жылы Орыс Православие Шіркеуінің Епископтардың мерейтойлық кеңесімен аты шықты.