Орыс шіркеуінің жаңа шейіттері мен конфессерлер Кеңесі туралы естелік

9 ақпан 2025 жыл – мытарь (салық жанаушы) мен фарисей жайлы апта; Орыс Шіркеуінің жаңа шейіттері мен конфессерлер Кеңесінің құрметіне арналған мерекелеу.

Бір күн бұрын, түні бойы сергектікте, жексенбілік Інжілді оқығаннан кейін, ағымдағы шіркеу жылында алғаш рет шіркеулерде ұлы тропариондар айтылды:

«Тәубе етудің есігін ашыңыз, Уа, Өмір Беруші».

Мәскеу қаласындағы Патриархалдық қоналқалық үйі – Қазақстан Республикасындағы Орыс Православие Шіркеуі Митрополиттік округінің Өкілдігінде қасиетті шейіттер Вера, Надежда, Любовь және Софияның құрметіне арналған шіркеуде Құдайлық Литургия өтті.

Қызмет барысында Өкілдік қызметкерлері мен ғибадатхананың приходтары дұға жасады.

Анна Рожнованың жетекшілігімен шіркеу хоры ән шырқады.

Астаналық және Қазақстандық Митрополит Александр Мәсіхтің сенімі үшін азап шеккендердің рухына дұға етіп, құрмет көрсетті.

Сонымен қатар билеуші митрополит қуғын-сүргін кезінде зардап шеккендерге арнайы өтініштермен дұға бағыштау рәсімін жасады:

«Біз әлі де Саған, Құтқарушымыз Құдайға дұға етеміз, қазір шейіттер мен мойындаушыларды еске алатын, бұрынғы сенімі мен ақиқаты үшін жан түршігерлік азапты бастан өткерген және азап шегуге ұшыраған Орыс Шіркеуіне мейірімді көзіңмен қарауыңды, зынданда аштық пен суықтан өлген архипасторлардың, тәлімгердердің, монастырлердің және діндарлардың есімдерін Өзің, Тәңірім, өлшеп, олардың әрбір ерікті және еріксіз күнәсін кешіре гөр. Біз де Сенен, Құдайымыз, православие сенімі үшін еліміздегі қиыншылық жылдарында, азап шеккендер мен қиналған осы шейіттердің сұраған дұғаларын қабыл етуді сұраймыз, сондай-ақ православие сенімі үшін көз жұмғандар үшін дұға етеміз. Біз Мәсіхтің аты үшін азап шеккендердің және Өлмейтін Патша және біздің Құдайымыз Мәсіхтің қанымен Орыс шіркеуін құрғандардың барлығына Құдайдың рақымын, Аспан Патшалығында күнәларының кешірілуін сұраймыз ».

Митрополиттік округ Басшысы дін қауымы мен дінбасыларды Оразаға дайындық кезеңін ашқан жексенбі күні мен ХХ ғасырда азап шегу мен мойындау ерліктерімен жарқыраған Орыс Православие Шіркеуінің әулиелерінің құрметіне арналған мерекемен құттықтады.

«Әрбір православиелік христиан үшін, Мәсіх шіркеуінің әрбір адал перзенті үшін шейіт болғандар мен мойындаушыларды еске алу күні әрқашан маңызды рухани оқиға сенімді нығайтады, Құдайдың атымен және жақынының игілігі үшін жаңа жұмыстарға шабыт береді. Қасиетті Елші Павел шейіт болғандар туралы былай деп жазды: «Сендерге тәлім бергендерді есіңе ал және олардың сеніміне еліктеңдер» (Евр. 13:7). Алғашқы христиан әулиелері шейіттер болған. «Шейіт» сөзі грек тілінен аударғанда «куәгер» дегенді білдіреді. Олар зұлымдық пен құдайсыздыққа батқан әлемге өздерінің христиандық үміттерінің күші туралы, Ізгі хабардың мәңгілік, тұрақты құндылықтары туралы куәлік етті. Және әлем бұл куәлікке мойынсұнды. Үшінші ғасырда шіркеу жазушысы Тертуллиан: «Шейіттердің қаны - христиандықтың тұқымы», - деді. ХХ ғасырлардағы архипастарлардың, дін басыларының, монахтардың және діндарлардың азапты ерліктері туралы айтқанда, мұндай азап шегу Орыс Православие Шіркеуінің мыңжылдық тарихында болмағанын, сондай-ақ христиан дәуірінің басында ежелгі дүниенің мұндай қатыгездікті көрмегенін түсінуіміз керек. Біз әулие-әмбиелеріміздің Құдай Тағаланың Тағы алдындағы ғажайып шапағатына сенеміз. Олардың дұғалары арқылы біздің өмірімізде рақымға толы өзгерістер орын алады - күнәны жеңу, ізгі қасиеттерге ие болу, өсиеттерде растау; олардың көмегі арқылы жергілікті Православиенің қайта жаңғыруы жүзеге асырылады. Бүгін ешкім бізді өліммен, азаптаумен, түрмемен немесе Мәсіхке сенгеніміз үшін қуғынмен қорқытпайды. Бірақ қасірет – қазір ешқандай мәжбүрлеусіз кейбір адамдар рухани өмір сүруді тоқтатып, сенімінен бас тартады. Басқалары шомылдыру рәсімінен өткен, өздері өскен Шіркеуге қатыгездікпен шабуыл жасайды, бар кемшіліктерді мұқият іздейді және көбінесе ашық өтірік айтады. Ізгі хабардың пайғамбарлық сөзі орындалып жатыр: заңсыздықтың көбеюіне байланысты көптің сүйіспеншілігі суып кетті (Мф. 24:12). Расында да, Құдайға да, жақынға де бұл қасиетті сезім адамдарда азайып барады. Біздің қоғамды осы азғырулар мен адасулардан не құтқара алады? Әрине, күшті сенім, өлім қаупі бар болса да, Құдайдан бас тартпаған, құтқарушы шіркеу қоршауын тастап кетпеген жаңа шейіттер мен мойындаушыларды еске алу.  Олар Құдайға барды, ал олардың есімдері қазірдің өзінде тарихтың бір бөлігі болды, бірақ бұл барлық зардап шегушілер тобы өмір сүреді және өздерінің жоғары миссиясын орындауды жалғастыруда. Жаңа шейіттер мен мойындаушылар біздің халқымыз үшін құтты нұрдың қайнар көзіне, шіркеудің даңқы мен сәніне айналды ». Митрополит Александрдың уағызынан.