Алматыда діни сенімді мойындаушы және тақуа Иосифті (Чернов) еске алу күні аталып өтті.

4 қыркүйек, 2024 жыл. Алматы. Құдайлық Литургия аяқталғаннан кейін діни сенімді мойындаушы және тақуа Митрополит Иосифті (Чернов) еске алу күні оның жерленген жері Иверско-Серафим монастырының София соборында марқұмға арнап дұға жасады. 

 

Мәңгі есте қалатын ақсақал әулиенің тынығу рәсімін Астана және Қазақстан митрополиті Александр басқарды.

 

Марқұмға бағыштап  дұға еткендер: Астана епархиясының викарийлері – Қазақстан Митрополиттік округінің істер басшысы Қаскелең епископы Геннадий, Талдықорған епископы Клавдиан және Талғар епископы Вениамин; Алматы шіркеулерінің құрметті өкілі Никольск соборының басшысы  протоиерей Валерий Захаров, Алматы епархиясының діндары архимандрит Иоанн (Сазонов),  Алматы қаласының шіркеулер қауымының және жақын маңдағы өкілдіктердің басшылары, Иверско-Серафим монастырының басшысы игумен Любовь (Якушкина) монастырь әпке-сіңілдерімен; Апостол Иоанн  Богослов атындағы приход жексенбілік мектебінің мұғалімдері мен тәрбиеленушілері, Оңтүстік астанадағы шіркеулердің көптеген мүшелері.

 

Құдайлық Литургия аяқталу соңында Оның Мәртебелі Митрополит Иосифтің қабіріне гүл шоқтарын қойып, мәңгі есте қалатын алматылық әулиенің Мәсіх үшін азап шеккен өмір жолын және оның Қазақстандағы апостолдық еңбегін еске алды.

 

Ұлы конфессордың Сталиндік лагерьлерден, неміс тұтқынынан, қуғын-сүргіннің ауыр жағдайларынан өткен, кейін жиырма жыл бойы Петропавл мен Алматыда көпжылдық еңбегін бүкіл Қазақстанда және одан тыс жерлерде мыңдаған діндарлар құрметтейді.

 

Күні бойы жүздеген адамдар митрополит Иосифтің (Чернов) жерленген жеріне барып, ақсақалдың рухына дұға бағыштап, қабіріне шам жағып, гүл шоқтарын қойды.

 

«Митрополит Иосиф өз өмірінде бірнеше тұтқындаулардан аман қалды, гестапошылардың қорқытуына төтеп берді және лагерьлер мен түрмелерде жиырма жылдан астам уақыт өткізді. Апостол Павел артынан ол: “Мен өз денемде Иеміз Исаның жарақаттарын алып жүрмін” (Гал. 6:17) деп қайталап айта алатын. Физикалық әлсіздік, қолдары мен аяқтардағы сырқыраулар көрген азаптың өмір бойы өшпес белгісіне айналады. Архипастор кешірімді болды, ол шынайы ізгі ниетті сақтады; замандастарының айтуынша, ол әрбір адамға Құдайдың тірі бейнесі ретінде қарайтын, оның мұндай ісі адамды бір мәртебеге бөлеп, көкке көтеретін  деседі. Епископ Арсений болашақ иерархты мантияға қабылдау рәсімінде , оған: «Әділ Иосиф бүкіл Исраил халқын тамақтандырғаны сияқты, сен де бәрін тамақтандыруың керек», - деді. Епископ Иосиф өмір бойы рухани әкесінің осы өсиетін орындап, отарын Інжілдің өшпейтін сөздерімен азық беріп, мұқтаждарға жомарттықпен мейірім көрсететін. Архипастордың адамдарға деген осындай ерекше қарым-қатынасы үшін оған дін қызметкерлер де,  Кеңес үкіметінің жетекшілерімен қоса православиелік христиандар да,  басқа дін өкілдері мен қарапайым адамдар, академиктерге оған жақын болды. Оның көрегендігі мен дұғаларының керемет күші туралы көптеген естеліктер бар.  Жастайынан ең қасиетті Қүдай Ананы қастерлеген билеуші Иосиф  Құдай Ананын мәңгі өмірге көшу күндерінде Оның Ұлының адал қызметшісі ретінде мәңгілік өмірге өту құрметіне ие болды. Митрополит Иосиф сөзімен де, ісімен де сенушілерге игі жолды үйретті. Ол өзінің уағыздарының бірінде адамның осы дүниедегі мақсатын былайша баяндады: «Мәсіх үнемі сүйіспеншілік пен мейірімділік нұрын шашып тұрды, және біз үнемі айналамызға сондай сүйіспеншілік, мейірімділік пен жанашырлық көрсетуіміз керек. Мәсіх өлгендерді қайта тірілтті, біз жақын адамдарымыздың ұйықтап жатқан жандарын оятуға және қайта өркендетуге күш-жігерімізді салуымыз керек». Қазақстан митрополиті, иерарх, мойындаушы және әділ Иосифті ризашылықпен мәңгі есімізде сақтаймыз». Астана және Қазақстан митрополиті Александрдың уағызынан.